υπόκηρος

-ον, Α

1. (για μέλι) αναμεμιγμένος με κερί

2. μτφ. πολυσύνθετος, πολύπλοκος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + κηρός «κερί» (πρβλ. ἔγ-κηρος, ἐπί-κηρος)].